Witaj!

 

 

 

Jesteś na stronie "Dziwnych chorób" ta strona ma za zadanie pokazać Ci że dziwne choroby psychiczne istnieją,  chciałabym abyś się dowiedział jak postępować z takimi osobami i jak się zachowywać w ich towarzystwie. Mam nadzieję że ta strona Ci posłuży i bedziesz wiedział jak postępować w takich okolicznościach. 

 

1. Choroby psychiczne - charakterystyka

Rozpoznanie choroby psychicznej nie jest łatwe. Osoby z tego typu schorzeniami często przez wiele lat nie podejmują leczenia. Tymczasem zaburzenia upośledzają jedną albo więcej funkcji umysłowych, powodując cierpienie pacjenta i nierzadko osób w jego otoczeniu.

Objawy chorób psychicznych przyjmują różne formy. Wszystkie wpływają na myślenie, emocje lub zachowanie, a przy tym ograniczają umiejętność ludzi do radzenia sobie w codziennych sytuacjach. Istnieją pewne symptomy, na które trzeba zwrócić uwagę, bo mogą świadczyć o zaburzeniach psychicznych i poważnej chorobie. To m.in. impulsywność, agresja, utrata wiary w siebie, długotrwały smutek,nadpobudliwość, spadek samopoczucia, rozdrażnienie.Ale uwaga: niektórzy są z natury energiczni i nadmiernie pobudliwi, a inni melancholijni. Problemy psychiczne możemy podejrzewać wtedy, gdy sposób zachowania zaczyna się diametralnie różnić od tego, co jest normalne dla danej osoby bądź kiedy znacznie wykracza poza to, co jest powszechnie akceptowane. Chorobę psychiczną można podejrzewać, kiedy wymienione wcześniej uczucia stają się wyjątkowo skrajne albo gdy trwają tak długo, że utrudniają codzienne życie.

Większość chorób psychicznych to najczęściej skutek życiowych sytuacji i przeżyć oraz tego, jak dajemy sobie z nimi radę. Zwolnienie z pracy,śmierć, traumatyczne doświadczenie skutkują stresem, co może powodować zaburzenia.

2. Choroby psychiczne - typy zaburzeń

Istnieją trzy główne grupy chorób psychicznych: nerwice (obecnie często określane jako zaburzenia lękowe), psychozy i upośledzenia umysłowe.

W nerwicach (zaburzeniach lękowych) dochodzi do dominacji lęku. Mogą być to napady paniki, lęk przed wyjściem z domu czy podróżą, różne typy fobii. Zwykle mają tutaj miejsce obsesje – czyli natrętne myśli – oraz kompulsje (przymusowe czynności). Co ważne, cierpiący na tę chorobę psychiczną jest świadomy swojego stanu i jego negatywnych skutków. Chory może nawet próbować się im przeciwstawić.

Inaczej jest w przypadku psychozy, gdy chory nie zdaje sobie sprawy ze swojego stanu; jest poza światem rzeczywistym i w okresie nasilenia objawów nie potrafi normalnie funkcjonować. Choroba psychiczna jest oczywista dla osób w otoczeniu pacjenta, jednak sam nią dotknięty nie zdaje sobie sprawy ze swojego zachowania.

Objawy psychotyczne mogą być wywołane przez ciężki stres,zażywanie narkotyków, chorobę organiczną, nadużywanie alkoholu. Lekarze nie są pewni, co dokładnie powoduje psychozę. To prawdopodobnie skutek kilku oddziaływań, w tym genów, traumatycznych doświadczeń, tłumionych uczuć, sytuacji rodzinnej i chemicznych zmian w mózgu. W chorobach psychicznych objawy psychotyczne sprawiają, że człowiek nie odróżnia fikcji od rzeczywistości.Charakter psychozy mają zaburzenia maniakalno-depresyjne (choroba afektywna dwubiegunowa) i różne formy schizofrenii. W chorobie afektywnej dwubiegunowej mają miejsce epizody manii (gdy chory jest bardzo aktywny, pobudzony, też kreatywny, z zawyżoną samooceną) oraz epizody depresji (gdy następuje spadek nastroju, niska samoocena, brak pewności siebie, smutek, utrata zainteresowań, przygnębienie, zmniejszona energia).

Na szczególną uwagę zasługuje choroba psychiczna, jaką jestschizofrenia – szacuje się, że choruje na nią co setna osoba na świecie. Zwykle rozpoznaje się ją u młodych ludzi między 15. a 30. rokiem życia. To najczęstsza choroba psychotyczna, w której pacjent nie odróżnia rzeczywistości od urojenia. Przebieg schizofrenii u każdego jest inny, zwykle jednak występują dramatyczne zaburzenia myśli oraz uczuć objawiające się zachowaniem, które otoczenie uznaje za dziwne.

Niektórzy pacjenci ze schizofrenią słyszą głosy. Inni doświadczająomamów (wzrokowych, czuciowych, węchowych). Schizofrenik może czuć się zagrożony albo prześladowany. Występuje gonitwa myśli, apatia, lęk. Choroba psychiczna może wystąpić nagle albo rozwijać się stopniowo.

O chorobach psychicznych mogą również świadczyć zmiany zachowania: nowe zwyczaje dotyczące rytmu spania, zmienny apetyt, trudności w kontaktach z ludźmi, samouszkodzenia.Do chorób psychicznych zalicza się także: zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia), demencję (otępienie), depresję.

3. Choroby psychiczne - leczenie

Objawy psychozy powinny być rozpoznane jak najwcześniej i od razu leczone. Pomoc choremu może być jednak trudna, ponieważ osoby z objawami psychotycznymi często nie przyjmują do wiadomości, że coś jest nie w porządku. Leczeniem chorób psychicznych zajmuje się psychiatra często przy wsparciu psychologa. Pacjentowi podaje się leki, poddaje się go także psychoterapii. Ważne jest też uczestnictwo w grupach wsparcia.

W leczeniu problemów emocjonalnych może pomóc równieżaromaterapia, masaż, akupunktura. Niezwykle ważne w chorobach psychicznych jest wsparcie bliskich osób. Jeśli chory stanowi zagrożenie dla siebie lub otoczenia, może być przyjęty do szpitala wbrew jego woli (w Polsce reguluje to „Ustawa o zdrowiu psychicznym”).Według wyników badań opublikowanych przez Instytut Psychiatrii i Neurologii, 8 milionów Polaków cierpiało lub cierpi z powodu zaburzeń psychicznych. To niemal, co czwarty z nas. Badania te dotyczą grupy osób w wieku od 18 do 64 lat. Część z nich cierpi na cięższe stany urojeniowe i omamy, schizofrenię, ciężkie depresje i nerwice. Niektórzy muszą radzić sobie z nawracającymi stanami lękowymi, atakami paniki czy łagodnymi stanami depresyjnymi. Wielu wymaga leczenia, wielu się leczy. Dlatego też istnieje olbrzymia szansa, że spotkasz kogoś takiego na swojej drodze, a może już spotkałeś? Warto znać parę istotnych zasad, co do zachowania, a konkretnie mówienia w obecności osoby borykającej się z zaburzeniami psychicznymi. Przygotowałam dla Was 9 zdań, których należy unikać przy osobach chorych psychicznie. Zdania te nic nie wnoszą, nie pomagają, a często bardzo ranią.

1. „Zajmij się czymś i odwróć swoją uwagę.” **Odwrócenie uwagi od problemu nie sprawia, że on znika albo się rozwiązuje. Po prostu chory jest na jakiś czas zajęty, ale nie pomaga mu to w żaden sposób wyzdrowieć lub panować nad zaburzeniem.

2. „Czy Ty w ogóle chcesz wydobrzeć?” To jedno z najbardziej krzywdzących zdań, jakie można wypowiedzieć w kierunku osoby cierpiącej na zaburzenia psychiczne. Daje ono do zrozumienia, że osoba, która je wypowiada sądzi, że osoba chora CHCE tkwić w swoim zaburzeniu i niejako nie zdrowieje specjalnie, czy na złość, albo jest na to zbyt leniwa.

3. „Zmień nastawienie.” O ile zmiana w dłuższej perspektywie, może być pomocna, to nie wyleczy zaburzeń takich jak CHAD, PTSD czy schizofrenia. Poza tym, osoba, która normalnie funkcjonuje w społeczeństwie, może mieć olbrzymie problemy ze zmianą swojego nastawienia do czegokolwiek, nie wspominając już o chorobie psychicznej.

4. „Przestań skupiać się na tym co złe i zacznij żyć.”** Jest to jeden z podstawowych błędów popełnianych przez bliskich osób chorych. Mówią oni, żeby przestali się skupiać na sobie i tym, co idzie źle, a w końcu zaczęli się cieszyć życiem. Odnosi to najczęściej zupełnie odwrotny skutek, ponieważ w umyśle osoby chorej nie można zrobić takiej nagłej przemiany, a to sprawia, że czują jakby ponieśli kolejną porażkę w drodze do wyzdrowienia.

5. „Masz wszystko, czego Ci potrzeba, żeby wyzdrowieć.” **Wypowiadane często z jak najlepszymi intencjami, może jednak brzmieć jako zarzut, że chory za mało się stara wyzdrowieć. A czasem po prostu zwyczajnie nie ma wszystkiego, czego potrzebuje by wyzdrowieć. Czasem potrzeba więcej wsparcia.

6. „Możesz czasem pęknąć. Wszyscy czasem tak się czują.” Nie. Nie wszyscy. Każdy czasem czuje się smutny, ale nie każdy tkwi w ciemności w depresji, gdzie leżąc na zimnej podłodze zapomina już jak wygląda światło. Albo wszyscy czasem czujemy niepewność czy lęk, ale nijak ma się to do ataków paniki, które odczuwa się jakby za chwilę miało się niechybnie umrzeć.

7. „Módl się o wyzdrowienie.” Modlitwa może być przydatna niektórym ludziom. Czasem poczucie wsparcia od wyższej siły może być bardzo pomocne. Jednak ta porada może zostać odebrana jako minimalizowanie problemu, ignorowanie medycyny i terapii, a dodatkowo może doprowadzić do poczucia, że osoba nie zdrowieje, bo nie ma wystarczająco silnej wiary w sobie.

8. „Dlaczego nie możesz pracować?”** To niezwykle trudne patrzeć na kogoś, kto jest mądry i sprawny, a nie jest w stanie pracować, rozwijać się. Jednak wypowiedzenie tych słów wiąże się z tym, że chory nie dość, że zmaga się z zaburzeniem, to jeszcze jest postrzegany jako zwykły leń, nie stara się wystarczająco mocno i tylko szuka wymówek, by nie pracować. Krzywdzące, prawda?

9. „**Masz to samo zaburzenie, co mój….. wujek/dziadek/ciocia/koleżanka itd.” **Stawia to rozmówcę w roli wszechwiedzącego. Jeszcze gorzej jest, gdy np. siostry brata wujka cioci kuzyn miał depresję i popełnił samobójstwo. Od razu chory odnosi to do siebie. Tego zdania się nie zapomina. Ok. Czytelniku, przebrnąłeś przez najtrudniejszy etap, zapewne zastanawiając się: „ok, tego nie mówić, tego nie powtarzać, ale co, do cholery mam w takim razie mówić???” Pomocnymi zdaniami będą na pewno:

 

SZCZERZE wyraź swoje zmartwienie: „Masz ataki paniki? Przykro mi to słyszeć. Z tego, co słyszałem, to może naprawdę utrudniać życie.”

Zaproponuj swoje wsparcie: „Proszę, daj mi znać, gdybyś czegoś potrzebował albo po prostu chciał pogadać.”

Rozmawiaj z nimi tak, jak przedtem, nim się dowiedziałeś, że chorują na zaburzenie psychiczne. Mów o swoich uczuciach względem osoby chorej, ale nie użalaj się. Normalne, codzienne rozmowy i pogawędki sprawią, że chory poczuje, że nic się między wami nie zepsuło i może Ci nadal ufać. Gdy w grę wchodzi choroba psychiczna, nie wszyscy wiemy jak się zachować. Bywamy zbyt delikatni i obchodzimy się z osobą chora jak z jajkiem albo wypowiadamy zdania, jakbyśmy zupełnie stracili empatię. Mam nadzieję, że mój tekst trochę Ci rozjaśni to zagadnienie. Trzymam kciuki za Twoją mądrość i wyczucie.